Τη χρονιά που πέρασε έκανα life coaching στο ΕΚΠΑ. Γιατί ήθελα να ασχοληθώ με κάτι έξω από τη μουσική, γιατί ήθελα να ψάξω τις δυνατότητες και τα εργαλεία ενός απλού μυαλού στην προσπάθεια της επιβίωσης και αυτοανακάλυψης, επίσης της δημιουργίας. Ήταν αποκαλυπτική η εμπειρία έχω να σας πω. Η αυτογνωσία με την πραγματικότητα, η ανάπτυξη στόχων για την επίλυση προβλημάτων, η αντιμετώπιση δυσλειτουργικών πεποιθήσεων, η διαχείριση του άγχους, του χρόνου, η αυτοπεποίθηση, είναι πραγματικά εφικτά.
Θα σας πω όμως μια δική μου ερμηνεία - πρόταση για το πώς θα έπρεπε να δουλεύει ο εγκέφαλος μας με υγεία.
Σκέψου πως ξυπνάς το πρωί και η διάθεση σου είναι μέτρια, όλα όσα κάνεις είναι κολλημένα. Σκέψεις μπερδεμένες, από το παρελθόν, αρνητικές προβλέψεις, μέτρια αισιοδοξία, ανία. Τι κάνουμε;
Πώς να βάλουμε όλη αυτήν την ενέργεια να δουλέψει προς όφελος μας σαν να βάζαμε ένα software ας πούμε να δουλέψει σε έναν υπολογιστή;
Ερωτήσεις
Τι είναι αυτό που με χαλάει;
Γιατί;
Πώς θα ήμουν αν δεν υπήρχε αυτό το εμπόδιο;
Είναι δικό μου το εμπόδιο ή μου το έχουν φορέσει;
Έχω βάλει κάποιο μελλοντικό στόχο;
Τι είναι αυτό που δεν τολμώ να πιστέψω για το μέλλον μου;
Τι με κάνει και φοβάμαι να παίρνω αποφάσεις;
Είμαι τελειομανής;
Είναι η τελειομανία εξελικτική;
Αναγνωρίζω τα προβλήματα μου;
Τα αποδέχομαι;
Θα τα αντιμετωπίσω;
Γιατί να μην τα αντιμετωπίσω;
Θα δυσαρεστήσω κάποιο πρόσωπο;
Θέλω πάντα επιβεβαίωση;
Γιατί να μην κάνω απλά αυτό που μου λέει η καρδιά μου;
Ακούω την καρδιά μου;
Αν μπορούσαμε να βάλουμε κάποιους στόχους, ρεαλιστικούς, με γνώμονα τις αξίες μας. Και το χρόνο των αρνητικών σκέψεων τον αντικαθιστουσαμε με αυτούς. Δεν θα κάναμε βήματα μπροστά;
Εκατοντάδες ερωτήσεις, εκατοντάδες ιδέες για να ξεκολλήσουμε από μια παθητική κατάσταση και να βγούμε στο φως.
Αξίζω τη ζωή που ονειρεύομαι;
Βεβαίως την αξίζω.
Ας κάνω κάτι για αυτό.
Ας κάνω την αρχή.